Flex – metoda wykonywania nadruków polegająca na ploterowym wycięciu wzoru z foli pokrytej klejem i wgrzaniu jej za pomocą termoprasy w materiał. Nie wymaga przygotowywania matryc. Technika pozwala wykonać nadruki metaliczne, odblaskowe, bardzo gładkie lub uzyskać efekt sztywności. Najczęściej używana do ozdabiania nadruków lub personalizacji odzieży.

Jest to  rodzaj opakowania, składającego się ze sztywnego spodu (np. kartonu) i sztywnego przezroczystego tworzywa sztucznego. Tworzywo sztuczne jest tak wyprofilowane, by możliwe było zobaczenie tak zapakowanego produktu, który jest umieszczony między tymi warstwami.

Typowe zastosowania: opakowania tabletek, baterii, akcesoriów komputerowych, samochodowych i innych. Opakowanie takie gwarantuje doskonałą ekspozycję wyrobu, wysokie walory estetyczne oraz dobrą ochronę przed wpływami zewnętrznymi na drodze od producenta do konsumenta. Dzięki temu wyrób jest łatwo dostrzegany i chętnie kupowany.

To drugi pod względem popularności sposób uszlachetniania. Polega na nałożeniu na zadrukowaną powierzchnię warstwy lakieru przy użyciu techniki sitodruku w maszynach zwanych „lakierówkami”. Warstwa lakieru utrwalana jest za pomocą promieniowania UV, tworząc trwałą strukturę. Lakierowanie ma na celu uwydatnienie druku jak i zabezpieczenie przed ścieraniem i wilgocią.

Skład lakierów utrwalanych promieniami UV: modyfikowane żywice, fotoinicjatory, które inicjują proces polimeryzacji, dodatki, które modyfikują własności optyczne i inne. Lakiery UV schną poprzez tworzenie przez polimery (żywice) długich wiązań.

Lakiery UV można podzielić na błyszczące i matowe, podatne na klejenia, podatne na aplikację folię hot-stampingową, kationowe stosowane we fleksografii a nieszkodliwe fizjologicznie, czyli nadające się na artykuły spożywcze.